Trylogia Czarnego Maga: Nowicjuszka:

Książka łatwa i przyjemna w odbiorze, ale czegoś mi w niej brakuje. Chyba jest zbyt statyczna - wszystko się dzieje w obrębie jednego miasta, a właściwie to jego kawałka (plus slumsy). Akcja też jakoś mocno nie porywa. W sumie, to wszystko co się w tej książce stało powinno starczyć na kilka rozdziałów, zatem traktuję ten tom jako wstęp do kolejnych. • Oceniam dobrze w nadziei, że kolejne tomy mnie nie zawiodą :)

Fajnie napisana książka, dobrze się czyta. O ile pierwsza część nieco się ciągnie, o tyle druga jest bardzo ciekawa. To mnie skłoniło do sięgnięcia po Nowicjuszkę (polecam, tak samo, jak Uczennicę Maga).

Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza, skupiona jest na ciągłej ucieczce Sonei przed magami, kontaktami ze złodziejami oraz o jej próbach użycia mocy. Przyznam, że ta część trochę mi się dłużyła. Nie było w niej żadnej wielkiej akcji, oprócz tej ostatniej. W drugiej części Sonea jest już w Gildii. Tutaj jej losy związane są z pewnym magiem o imieniu Rothen. To on pomaga jej w nauce kontroli nad mocą i to on się nią opiekuje. Tutaj już natomiast książkę czyta się bardzo szybko i widać, że każda akcja jest starannie zaplanowana, czego trochę mi brakowało w części pierwszej. Wszystkie te wydarzenia opisywane są z perspektywy osoby trzeciej. • Bardzo mi się spodobało jakie imiona wymyśliła autorka. Sonea, Cery, Rothen czy Fergun to imiona z jakimi nigdy wcześniej nie miałam styczności. Sprawia to, że książka staje się oryginalniejsza. Często czytając książki, widzę imiona bądź nazwiska, które się powtarzają. Myślę sobie wtedy "O, tak samo nazywała się dziewczyna z książki ... ". Tutaj czegoś takiego nie miałam, i bardzo mi się to spodobało. • Niestety, muszę także powiedzieć o minusach. Czytając książkę nie znalazłam praktycznie żadnego opisu o wyglądzie bohaterów. Nawet nie do końca wiem, jak wygląda główna bohaterka. Jedyne czego się doczytałam to, że jest chuda i jakie nosi ubranie. I to wszystko. Ciężko sobie w ten sposób wyobrazić bohatera, co jest niestety dużym minusem. Do tego dochodzą opisy miejsc czy przyrody, które są już trochę oklepane. • Na pewno przeczytam kolejne książki z tej serii, jednakże bardziej z ciekawości jak potoczą się losy głównej bohaterki. Książka ta, na pewno bardziej spodoba się młodzieży, niż osobom starszym. Jest to lekka historia, na wolne wieczory. Osobiście jak najbardziej ją polecam, ale radzę nie oczekiwać od tej pozycji za dużo.