Już się nie rozumiemy!:

jak przeżyć czas trzaskających drzwi

Tytuł oryginalny:	On ne se comprend plus ! traverser sans dommage la période des portes qui claquent entre 12 et 17 ans,
Autor:	Isabelle Filliozat
Ilustracje:	Anouk Dubois
Tłumacz:	Adriana Celińska
Wydawca:	Wydawnictwo Esprit (2018-2024)
ISBN:	978-83-66061-38-5, 978-83-67925-27-3
Autotagi:	druk książki podręczniki poradniki
	5.0
	Jak przeżyć okres buntu dziecka? Życie z dorastającym dzieckiem przypomina często jazdę kolejką górską. Zmienny nastrój, nieustające kłótnie, bunt, wpadanie w złe towarzystwo, sięganie po używki, czasem całkowite zamknięcie się w sobie i skrajna nieśmiałość, a czasem bycie za wszelką cenę gwiazdą wśród rówieśników. Wydaje się, że tych kilku lat nie można wpisać w żaden schemat. A jednak - istnieją pewne cechy wspólne dla wszystkich nastolatków, a także metody wychowawcze, dzięki którym życie pod jednym dachem z dwunasto-, piętnasto- czy siedemnastolatkiem stanie się prostsze dla nas. i dla naszych dzieci. Dowiedz się, jak porozumieć się ze swoim nastoletnim dzieckiem. "Stereotyp zbuntowanego nastolatka nie pozwala nam uwierzyć, że nasze dziecko może z nami współpracować - i to bez problemu! Kiedy człowiek uprze się, aby wyważyć drzwi, odkrycie, że wystarczy nacisnąć klamkę, aby je otworzyć, może okazać się szokujące. W tym zdaniu zawiera się niejako myśl przewodnia książki: nim zaczniemy się siłować, zastanówmy się, jak otworzyć." ze wstępu autorki Więcej...

Dostęp online

Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.

Recenzje

marta.parys

Bardzo ciekawie napisana książka. Dobrze pokazuje to co się dzieje w głowach nastolatków w zależności od wieku oraz jak my dorośli powinniśmy się odznaleźć w tej zmieniającej rzeczywistości, aby nasze relacje z dziećmi były dobre. Aby czegoś nie przegapić, czegoś nie stracić, bo przecież nasze dzieci to nasze skarby. Ktoś może powiedzieć, po co czytać takie książki, przecież jak my dojrzewaliśmy to przecież nikt nie sczytał poradników, nie szukał odpowiedzi. Co to się dzieje. Owszem bo jak mu dojrzewaliśmy nie mieliśmy takiej przestrzeni na wyrażanie siebie, na pokazanie emocji. Nasze dzieci mają, ale żeby się w tym nie pogubić, aby nie zepsuć naszych relacji potrzebują nas dorosłych, kochających, rodziców, którzy są obok, wspierają, słuchają i przede wszystkim nie oceniają.

Dyskusje

Brak wątków

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.

Okładki

Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.

Zgłoś problem