Dzięki Bogu

61 wierszy! Każdy inny. A wszystkie niczym wysublimowane krople myśli, w których krył się wzburzony ocean emocji, przeżyć, konotacji, skojarzeń, metafor, historii i światów równoległych. Trudno ogarnąć ogrom zawartej w nich tematyki. Jeszcze trudniej odkodować ich język. Zarówno ten emocjonalny, w którym kobieta zmagała się z bólem nowotworu zabierającym jej kobiecość, jak i ten logiczny oparty na wiedzy, której brakowało mi do pełnego odbioru. Nie ułatwiał odbioru brak interpunkcji bez której można ustalać swój akcent ważności słowa, frazy czy pojęcia wyznaczającego ciężar wiersza. Nie stosowano też w wierszach dużych liter, co widać nawet w tytule. Wyjątkiem były pojęcia i postacie biblijne. skoro te byty są ważne, by złamać przyjętą regułę ignorancji zasad pisowni, to znaczy, że pełnią w nich istotną rolę. Rolę łączącą wszystkie myśli. Najpierw był Bóg, a potem słowo. To on stworzył duszę i dał jej ciało.