Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek

• 

  Dumna_i_Uprzedzona
  Bardzo, bardzo, bardzo, bardzo nie mogłam się doczekać, aż wreszcie dorwę się do tej książki i w końcu ją przeczytam! Tyle się o niej nasłuchałam, napatrzyłam na nią w filmikach na YouTube... Planowałam ją kupić, ale w ostateczności skończyło się na tym, że w formie e-booka przeczytałam ją na Legimi. I to był dobry krok... • Książka jest słaba. Owszem - opowiada o kobietach, które dokonały mniejszych lub większych rewolucji. Biorąc pod uwagę, że autorki są Amerykanki około połowy bohaterek opowiadań pochodzi ze Stanów. Europejek jest jak na lekarstwo, choć przyjemnym dodatkiem jest fakt, że opisano pokrótce trzy nasze rodaczki (Sendlerową, Skłodowską-Curie i Łempicką. Ów "opowieści" to dosłownie kilka zdań, które o bohaterkach nie mówią nam nic. Wiem, że to książka kierowana do dzieci, ale jestem pewna, że nawet najmłodsze grono mojej rodzinnej dzieciarni - wychowywane na Kubusiach Puchatkach i księgach bajek - pogardziłoby takim brakiem treści. Wszystko jest skumulowane w wersji króciuteńkiej notki, krótszej od tych widzianych na Wikipedii. • Jedyne, czym ta pozycja się broni, to wydanie. Ilustracje faktycznie są fenomenalne. Ponieważ narysowane i namalowane przez różne kobiety, żadne nie jest podobne do innych i naprawdę cieszą one oczy. • Podsumowując - wizualnie mocna szóstak, treściowo - niedostateczny.

  +2 trafna
• 

  Biblioteka Kraków
  Przeglądając nowości wydawnicze oraz będąc na 21. Międ­zyna­rodo­wych­ Targach Książki w Krakowie zauważyłam, że jedna z publikacji dla dzieci w wieku od 9 do 14 lat wyróżnia się oryginalnym i zaskakującym tytułem: Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek. 100 historii niezwykłych kobiet. Tytuł sugeruje, że będą to „mocne” opowiadania, skoro adresowane są do buntowniczek, czyli niegrzecznych, rozpieszczonych, tupiących nogą dziewczyn. W rzeczywistości tak nie jest. Określenie „buntowniczek” rozumiane jest w kontekście osób pewnych siebie, które przeciwstawiały się sytuacji politycznej, obyczajowej, kulturowej danego kraju, własnym ograniczeniom i potrafi ły głośno o tym mówić. • Książka powstała w ramach crowdfundingu, czyli dzięki wpłatom ponad dwudziestu tysięcy osób z ponad sied­emdz­iesi­ęciu­ krajów świata. Dzięki zbiórce internetowej autorki zebrały przeszło milion dolarów na wydanie publikacji. W ciągu pół roku sprzedano ponad pół miliona egzemplarzy. Elena Favilli to dziennikarka i prze­dsię­bior­czyn­i medialna, wydała pięć książek dla dzieci. Francesca Cavallo jest pisarką, autorką siedmiu książek dla dzieci, wielokrotnie nagradzaną reżyserką teatralną oraz inicjatorką Międ­zyna­rodo­wego­ Festiwalu Zrównoważonej Wyobraźni. Wspólnie stworzyły pierwszy dziecięcy magazyn na iPada „Timbuktu Magazine” oraz projekt „Timbuktu Labs”. W książce znajduje się informacja, że celem projektu jest „wytyczenie nowych granic mediów dziecięcych poprzez połączenie skłaniających do refl eksji treści, wybitnego wzornictwa i ilustracji oraz najn­owoc­ześn­iejs­zych technologii”. • Prezentowana książka to zbiór bajek – historii o kobietach z całego świata walczących o wolność, przekonania, prawo do inności, nauki, a przede wszystkim dążących do realizacji marzeń. Przekrój bohaterek jest bardzo różnorodny biorąc pod uwagę: kraj pochodzenia (Włochy, Stany Zjednoczone, Kuba, Ghana, Chiny, Syria, Kenia, Afganistan), rok urodzenia, czy też profesję (pisarka, malarka, podróżniczka, oceanolożka, dyrygentka, tatuażystka, zawodniczka formuły 1, uczona, matematyczka). Warto wspomnieć, że wszystkie nazwy zawodów lub profesji zostały podane w rodzaju żeńskim, latego niektóre mogą brzmieć nietypowo, być nieznane lub trudne do wyartykułowania. Spośród znanych kobiet znalazła się m.in. Astrid Lindgren, Serena i Venus Williams, Maria Montessori, Kleopatra, Jane Austen, Hillary Rodham Clinton, Elżbieta I, Coco Chanel, Michelle Obama. Pojawiają się również nazwiska osób niekoniecznie znanych, ale które miały wpływ na rozwój świata. Polskę reprezentują trzy postaci: Irena Sendlerowa, która w czasie wojny ratowała dzieci żydowskich rodzin, Maria Skłodowska-Curie, która wraz z mężem odkryła dwa pierwiastki prom­ieni­otwó­rcze­, oraz Tamara Łempicka, malarka polskiego pochodzenia. • Przedstawienie krótkich opowiadań o bohaterkach przełamuje stereotypowe myślenie o rolach społecznych, które przypisane są kobietom. Przedstawienie postaci rzeczywistych dodatkowo wzmacnia przekaz i zachęca młodych czytelników do poszukiwania własnej życiowej drogi i podejmowania działań. • Autorki książki zakładały, że dzięki tym opowieściom młode czytelniczki zostaną zachęcone do pokonywania własnych słabości oraz trudności, a także zmieniania świata. Po przeczytaniu wszystkich opowieści czytelnicy na pewno dojdą do wniosku, że o wielu osiągnięciach kobiet nie mieli pojęcia, a przecież wiele z nich otrzymało nagrody, w tym również Nagrodę Nobla. Dzięki tej publikacji dziewczynki mogą odnaleźć ulubioną bohaterkę, utożsamić się z nią, a także naśladować. Na końcu zastosowano ciekawy zabieg, jakim jest zostawienie dwóch pustych stron, by napisać własną historię oraz wykonać portret. Dzięki temu czytelniczki mogą poczuć się dowartościowane będąc w gronie niesamowitych i wyjątkowych kobiet świata. Autorki zapowiedziały, że w przyszłości pojawi się drugi tom Opowieści... • W całej książce zachowana jest taka sama, konsekwentna konstrukcja. Na jednej stronie znajduje się: imię i nazwisko, zawód lub dyscyplina, krótka opowieść o danej postaci i osiągnięciach, poniżej data urodzenia, często również śmierci, kraj pochodzenia, a obok barwny portret tej osoby opatrzony cytatem lub mottem. Większość opowieści zaczyna się od słów „Była sobie raz dziewczynka...”, co przy ciągłym czytaniu może nieco znudzić czytelnika. Ilustracje wykonane zostały w różnych stylach, pracowało nad nimi ponad sześćdziesiąt artystek z całego świata. Polskie grono reprezentuje Zosia Dzierżawska, autorka ilustracji do książki m.in. „Jeśli o tobie zapomnę, stanę się kimś”, „Poleciały w kosmos”, czy „Sto nóg stonogi Fruzi”. • Uniwersalnym przesłaniem książki jest prawo do bycia innym, a przede wszystkim bycia sobą, czego życzę wszystkim, nie tylko dziewczynkom i kobietom. • Wiek: 9-14 lat • Paulina Knapik • Biblioteka Kraków

Brak wątków