Wzgórze psów

• 

  czt15422
  Bardzo słaba książka. Liczyłem na większą "akcję". Książa mocno "zamula" i przyznam szczerze że kilka razy myślałem że jej nie doczytam. • Reasumując ponad 860 stron ale akcja toczy się na ostatnich 50.
• 

  mdlugosz
  rozczarowuje
• 

  piotrbaransky
  Bardzo dobrze napisana książka, jest sporo dygresji nieraz niepotrzebny, ale cała historia jest bardzo fajnie przedstawiona. Polecam
• 

  na_czyta
  Do tej pory wolałam twórczość pana Żulczyka w wersji młodzieżowej - cykl „Zmorojewo” to wciąż jeden z moich ulubieńców, a przez „Ślepnąc od Świateł” nawet nie przebrnęłam. Po przeczytaniu „Wzgórza psów” ta zależność chyba się zmieni, bo przez całą (ponad 800-stronnicową) powieść czułam się jakbym oglądała bardzo dobry i na maxa wciągający serial kryminalny. A co najważniejsze w takich przypadkach - nie zawiodłam się zakończeniem. Klimat bardzo przypominał mi pierwszy sezon Belfra - ale nie ma się co dziwić, w końcu jest to dzieło jednego autora. • Akcja książki dzieje się w Zyborku- gdzie do swojego rodzinnego domu przenosi się Mikołaj wraz z żoną, na czas ustabilizowania się ich problemów finansowych. Młode małżeństwo mające własne kłopoty wpada w małomiasteczkowy świat rządzący się swoimi prawami. Mamy tu ojca głównego bohatera- Tomasza- który swoim silnym charakterem skrada nie tylko serca buntujących się sąsiadów ale też większą cześć książki. Mamy brata Grzesia- pijaczka walczącego desperacko o odzyskanie opieki nad swoimi dziećmi. Mamy też lokalne spory, handel narkotykami, walkę o władzę oraz niedawne, tajemnicze zaginięcie osób mogące mieć związek z wydarzeniami sprzed lat. W tym wszystkim zagłębiamy się też we wspomnienia Mikołaja i jego licealnej miłości, poznajemy obawy i grzechy jego żony Justyny a na koniec poznajemy sedno piętrzących się przez całą powieść spraw i tajemnic. ⭐️9/10

Brak wątków