Diabolika

• 

  Skawina MBP
  Odległa przyszłość. Imperium ludzi rozciąga się do najdalszych zakamarków kosmosu. Władzę totalitarną nad nim sprawuje Cesarz, wspierany przez kościół Żywego Kosmosu. Jedną z prawd wiary jest uznanie za herezję zgłębiania wiedzy technologicznej oraz nauk ścisłych. Wynalazki wykorzystywane są w tym świecie przede wszystkim do pielęgnowania urody, komunikacji, podróżowania i tworzenia służby. • Zamożnym rodom usługują diaboliki,specjalnie wyhodowane, genetycznie zmodyfikowane humanoidalne organizmy, odznaczające się wielką siłą i brakiem empatii. Służą one tylko do ochrony tej jednej osoby, dla której zostały stworzone i zaprogramowane, a ich życie nie jest uważane za wartościowe. Diabolika Nemezis należy do córki Senatora, Sydonii. Jednak dziewczyna nie widzi w niej jedynie narzędzia, które ma jej służyć, ale równą sobie istotę, przez co prowokuje diabolikę do zastanawiania się nad swoim istnieniem, emocjami i uczuciami. • Autorka stworzyła niesamowitą postać, która cały czas ewoluuje. Pisarze, w większości wypadków, już na pierwszych stronach książki przedstawiają motywacje i wartości, jakimi kierują się ich bohaterowie. W tej powieści jest zupełnie inaczej,¬ Nemezis jest stworzeniem całkowicie wolnym od przymiotów ludzkich, takich jak sumienie, strach przed śmiercią czy rozterki moralne spowodowane takim czynem, jak zabójstwo. Jest istotą inteligentną, która każdą decyzję podejmuje ze spokojem, używając logiki i polegając na swoim instynkcie. Sensem jej istnienia jest tylko i wyłącznie ochrona swojej właścicielki. Jednak w pewnym momencie Nemezis zostaje postawiona w sytuacjach wymagających od niej zachowania zbliżonego do ludzkiego. Bohaterka musi podołać zadaniu albo narazi Sydonię na śmierć. Jak wpłynie to na jej organizm? Czy coś stworzonego przez człowieka może samo wykształcić w sobie duszę, czy doświadczyć prawdziwej miłości? Czy ludzie zaakceptują stworzenie, które uważają za gorsze? • Fabuła, postacie, filozofia zawarte w powieści budzą kontrowersje i wymagają spojrzenia na przedstawione zagadnienia przez pryzmat własnej wiedzy oraz doświadczeń. Głównym wątkiem powieści jest poszukiwanie własnego miejsca w rzeczywistości oraz walka z wykluczeniem ze względu na pochodzenie. Całość osadzona jest w świecie podzielonym pomiędzy fanatyków religijnych i ludzi nauki; tych, którzy chcą zmian, widzą potencjał społeczeństwa do rozwoju i tych, którzy chcą zachowania starego porządku. W tym wszystkim musi się odnaleźć diabolika, narzędzie pogardzane przez swoich stwórców, ponieważ jest inne. • Kincaid zmusza młodego czytelnika do przemyśleń nad tym jak sami traktujemy ludzi, czy jesteśmy w stanie wyzbyć się uprzedzeń i zaakceptować coś, czego nie znamy. Stawia pytanie, czy pochodzenie rzeczywiście jest najważniejszym czynnikiem, by kogoś traktować z szacunkiem. Są to tematy trudne, rzadko kiedy poruszane w powieściach młodzieżowych, dlatego tym bardziej doceniam tę dojrzałą i dopracowaną w każdym szczególne powieść. Autorka starała się stworzyć dzieło z wiel­owym­iaro­wymi­ postaciami osadzonymi w niezwykłej rzeczywistości, zawierające wątki, które zostawią w czytelniku ślad na dłużej. Wyszło jej to doskonale i mam nadzieję, że kontynuację przygód Nemezis będzie się tak samo dobrze czytało. • Gorąco polecam! • Dominika Banaś, MBP w Skawinie
• 

  Katherine_Parker
  Recenzja dostępna również na blogu: [Link] • Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak mógłby wyglądać nasz świat (albo nawet i wszechświat), jakie byłyby dalsze losy ludzkości za kilkaset lat? Czy nadal ogra­nicz­alib­yśmy­ się wyłącznie do mieszkania na Ziemi, czy może rozp­rzes­trze­nili­byśmy się po całym kosmosie? Nemezis żyje w świecie, gdzie na stałej planecie mieszkają tylko ci, którzy tak na prawdę nic nie znaczą dla Imperium. Codziennie narażają swoje życie przebywając w blasku śmiercionośnych promieni słonecznych, podczas gdy zamożniejsi wiodą spokojne życie na swoich statkach z dala od wszelkich nieb­ezpi­ecze­ństw­. Ich największym wrogiem jest jednak władza nad Imperium - każdy czyha na cesarski stołek. To jednak w ogóle nie dotyczy Nemezis - nie musi martwić się ona tymi wszystkimi politycznymi bzdurami. Dla niej najważniejsza jest jedynie Sydonia - córka senatora Impiriana. Jej życiowym celem jest bronić dziewczynę do ostatniego swojego tchnienia. Nemezis zrobi wszystko, aby utrzymać Donię przy życiu - zabije każdego, kto tylko będzie jej zagrażał. Nemezis jest diaboliką, a to jej jedyny cel w życiu. • Bardzo rzadko zdarza mi się czytać dystopie - mam kilka sprawdzonych już tytułów, do których się ograniczam i nie często poszerzam to grono. Gdy usłyszałam o Diabolice nie od razu miałam na nią ochotę, jednak gdy stopniowo zaczynałam poznawać więcej szczegółów dotyczących tej powieści, przekonywałam się, że może jednak warto dać jej szansę. Dzięki Book Tour organizowanemu przez Wydawnictwo Moondrive w końcu nadarza mi się okazja, aby poznać historię Nemezis, a ta miejscami na prawdę mrozi krew w żyłach. • Główna bohaterka książki, Nemezis, jest diaboliką. Kto to diabolika, zapytacie. Otóż jest to istota stworzona na ludzkie podobieństwo, pozbawiona jednak niektórych char­akte­ryst­yczn­ych dla człowieka cech (jak chociażby możliwość odczuwania emocji). Diaboliki są śmiertelnie niebezpieczne i zrobią wszystko, aby bronić swojego właściciela, który jest dla nich najważniejszy na świecie. Relacja łącząca Nemezis z jej panią Sydionią jest jednak trochę inna, niż u większości diabolik. W przeciwieństwie do innych ludzi, którzy czują odrazę do diabolik i uważają je za okropne humanoidy, Sydonia traktuje Nemezis jak równą sobie i stara się zrobić wszystko, aby ta uwierzyła, że nie jest od nikogo gorsza. Na samym początku nieco trudno było mi ogarnąć cały ten motyw diabolik, gdyż wydawało mi się być to na prawdę mocno dziwaczne. Książkę czytało mi się przez to trochę trudno. Teraz jednak mogę powiedzieć, że autorka miała na prawdę świetny pomysł, kreując diaboliki, czy w końcu samą Nemezis. Była ona dla mnie bardzo ciekawą postacią i muszę przyznać, że przyjemnie mi się ją poznawało i spędzało z nią czas. • My poznajemy Nemezis w momencie, w którym Matriarchini oraz senator Impirian postanowili kupić ją dla swojej córki Sydonii. To jednak dopiero początek historii, która jest na prawdę mocno zawiła. Jak wspomniałam nie często sięgam po dystopie, a gdy zawierają one spory wątek sci-fi, już całkowicie sobie ich odmawiam. Ciężko mi więc było przyzwyczaić się do tych wszystkich skomplikowanych nazw czy zwyczajów, które autorka przedstawiła w swojej książce, a które dla mieszkańców Imperium były naturalne. Przyznam się wam, że rozważałam nawet porzucenie tejże książki, ponieważ za bardzo się z nią męczyłam. Cieszę się jednak, że do tego nie doszło, gdyż z czasem wszystko sobie w głowie poukładałam i teraz bez problemu mogłabym wyjaśnić komuś poszczególne elementy codzienności bohaterów Diaboliki. Także mimo iż początki były nieco trudne mogę śmiało powiedzieć, że warto było pokonać te wszystkie przeszkody. • Choć z początku podchodziłam nieco sceptycznie do książki, teraz jestem nią na prawdę mile zaskoczona. Bardzo ciekawi mnie, co autorka przedstawi swoim czytelnikom w kontynuacji serii, gdyż nie mam żadnego pomysłu na to, co mogłoby tam spotkać Nemezis. Zakończenie Diaboliki wprawiło mnie w naprawdę spory niepokój (tek, kto czytał już książkę z pewnością to rozumie), jednakże wzbudziło bardzo mocno moją ciekawość. Myślę, że na pewno sięgnę po kolejny tom serii. Słowem podsumowania mogę wam już tylko powiedzieć, że na prawdę warto zapoznać się z Diaboliką, by przenieść się do całkiem innego świata pełnego mrocznych intryg, gdyż z pewnością tego nie pożałujecie. Ja z całą pewnością swojej decyzji nie żałuję!

Brak wątków