Ósmy kolor tęczy

• 

  lottaczyta
  Minęło pięć lat, odkąd Lilka straciła wzrok. Dzisiaj stoi u progu dorosłości, a jej życie wydaje się szczęśliwe, choć nieco monotonne. Wszystko się zmienia, gdy na jej drodze pojawia się Tomek. Znajomość, która początkowo miała ograniczać się do zwykłych korepetycji z fizyki, dość szybko przeradza się w znacznie głębszą zażyłość. Lilka na nowo odkrywa świat, w którym żyje. Każdego dnia coraz śmielej przekracza własne granice i robi to, co wcześniej wydawało jej się niewykonalne. Jednak nowa rzeczywistość skrywa w sobie wiele tajemnic. Kim tak naprawdę jest Tomek? Dlaczego tak bardzo zależy mu na znajomości z Lilką? I wreszcie: co zrobi Lilka, gdy pozna odpowiedzi na pytania, których nikt nawet nie odważył się zadać? (źródło: www.videograf.pl) • Moja ocena: Słyszałam wiele dobrych opini o książce. Co za tym idzie? Chciałam ją sprawdzić. Jednak bałam się. Bałam się, że temat będzie oklepany. Niewidoma dziewczyna, która poznała chłopaka. Chłopak próbuje pokazać jej inny świat. Oklepane... Autorce jednak udało się stworzyć świat, który mnie oczarował. Wszystko idealnie wyśrodkowane i podane. Niczym najdoskonalszy posiłek. Stopniowo, poznając Lilkę, zaprzyjaźniłam się z nią. Chciałam dla niej jak najlepiej. Martwiłam się o jej znajomość z Tomkiem, a jednocześnie jej kibicowałam. Odnośnie Tomka... No właśnie. "Widziałam" to co Lilka. Poznawałam go w tym czasie co ona. Lubie tajemniczych mężczyzn, jednak nie do końca mu ufałam. Bałam się, że skrzywdzi Lilkę. Stopniowo na jaw wychodziły również tajemnice rodzinne, w tym ta, którą bohaterka wyparła z pamięci. Harmonia rodziny po raz drugi, w przeciągu 5 lat, została zagrożona. zagrożona. Każda kolejna strona była przezemnie połykana. Niektóre rozdziały wywoływały złość, inne wzruszenie. Martyna Senator wykonała fantastyczną prace. Widać również, że przygotowała się, do opisania świata widzianego innymi oczami. Język, którym napisana jest powieść, jest bardzo przystępny. Lekkie pióro autorki bardzo się do tego przyczyniło. • Podsumowując. Przepiękna książka. Cudowna historia. Łapiąca za serce fabuła. Lekkie pióro. Idealna pozycja na leniwe wieczory. • Moja ocena: ***** • Skala ocen: * nie polecam ** nie moja bajka *** daje radę **** dobra ***** bardzo dobra ****** lotta poleca • całość na www.lottaczyta.blox.pl
• 

  ksiazkomiloscimoja
  Jest mi strasznie ciężko pisać o tej pozycji, zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Moje serce zostało przepełnione milionem emocji. Ta książka daje nadzieje, pokazuje prawdziwą siłę miłości, odkrywa nieodkryte pokłady siły, daje motywacje do życia. Powieść ta pokazuje nam, że nawet w najgorszych chwilach, warto odnaleźć radość z życia, warto się cieszyć, kochać i spełniać marzenia. Tej lektury się nie czyta, ją się wchłania, nie jest łatwo o niej pisać, trzeba to przeczytać, żeby poczuć tę magiczną moc. Na koniec powiem, że odnalazłam Ósmy kolor tęczy, jest nim czerwień symbolizująca miłość, biel mówiąca o przyjaźni i szczypta zielonej nadziei. Już wiem, że ósmy kolor tęczy to wszystkie kolorowe emocje skumulowane w jednym miejscu. Polecam! • [Link]

Brak wątków