Syberia:

moje miejsce na ziemi

Tytuł oryginalny:	Vergessene Dorf Vier Jahre Sibirien. Ein Buch der Kameradschaft
Autor:	Theodor Kröger (1890-1958)
Wydawca:	Wydawnictwo Replika (2014-2016)
ISBN:	978-83-7674-291-5, 978-83-7674-505-3
Autotagi:	druk elementy biograficzne książki powieści proza
	2.0 (2 głosy)
	Tak mało wiedziano o Syberii, w tak niewielkim stopniu wykorzystywano niezmierzone bogactwa tej krainy. Syberia była krainą grozy, krajem zsyłki i deportacji, nie chciano o niej nic więcej wiedzieć. Wydawało się, że całe jej piękno i bogactwa są przeklęte a przez tę klątwę odcięte od wszelkiego postępu, nieskończone w swoich wymiarach i melancholii. Kiedy rozpoczyna się I wojna światowa, Theodor Kröger, Niemiec mieszkający w Petersburgu, słyszy wyrok, którego obawiają się wszyscy przeciwnicy Rosji: zesłanie. W ten sposób trafia do Nikitino, wsi w głębi groźnej Syberii, gdzie lato jest krótkie i upalne, a zima mroźna i śmiertelnie niebezpieczna. Dzięki funduszom otrzymanym od ojca udaje mu się uzyskać ograniczoną swobodę ruchów i rozpoczyna swoją walkę o przetrwanie i powrót do domu. Okazuje się jednak, że Syberia ma mu do zaoferowania znacznie więcej, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać: cel, pracę, przyjaźń, a nawet miłość. Jednym słowem - życie. Historia zesłańca, będąca opowieścią o poszukiwaniu szczęścia i sensu życia tam, gdzie pozornie nie sposób ich odnaleźć. Więcej...

Dostęp online

Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.

Recenzje

iwonaga0307

To moja wina, zasugerowałam się tytułem, a to nie była TA Syberia. Owszem rzecz dzieje się w tej groźnej, nieprzystępnej i nieludzkiej krainie, ale sorry takie tam panują warunki, że zimą -40 stopni, a latem +40. A co mi nie pasowało? Bardzo dziwny język, niejasny, trochę jakby staromodny. No i opisana historia. Zgodzę się, że nikt nie chciałby, aby ktoś za niego decydował gdzie ma żyć, tym bardziej jeśli chodzi tu o tak ekstremalne miejsce jakim jest Syberia, ale bohater książki chyba nie mógł aż tak bardzo narzekać. Pan Kroger i spora część mieszkańców Nikitino żyje bowiem, jak na ówczesne warunki całkiem przyzwoicie, pośród przyjaźni, szacunku, w szczęściu i zdrowiu, budując sobie kolejne miejsca przyjemności w postaci kina, kawiarni i basenu, poprostu Wersal. Trzeba przyznać, żę zakończenie dało trochę w kość, ale to tyle. Generalnie zmęczyła mnie ta książka!!

Dyskusje

Brak wątków

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.

Okładki

Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.

Zgłoś problem