Na wsi wesele
Autor:
Maria Dąbrowska
Opowiadania zajmują szczególne miejsce w twórczości Marii Dąbrowskiej. W nich to najpełniej ujawnił się talent pisarki, chłonność i wrażliwość na otaczający ją świat, niezwykły zmysł obserwacyjny i wrodzony optymizm. Tytułowe opowiadanie niniejszego wyboru było w latach pięćdziesiątych śmiałą próbą podjęcia w literaturze tematów przemilczanych. Kreśli w nim autorka obraz powojennej wsi polskiej, otwarcie poruszając problemy jej mieszkańców, ich niepokój i nieufność wobec przemian społeczno-politycznych. Ponadto w tomie znajdują się opowiadania "Najdalsza droga" i "Tu zaszła zmiana...".
Wesele
Autor:
Stanisław Wyspiański
Dramat autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, wystawiony po raz pierwszy w Teatrze Krakowskim 16 marca 1901 r. Utwór opisuje autentyczne wydarzenie - wesele poety Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Ślub ten miał miejsce 20 listopada 1900 r. w Bazylice Najświętszej Maryi Panny w Krakowie, wesele zaś w podkrakowskiej wsi, Bronowice. "Wesele" składa się z trzech aktów. Akt I jest aktem realistycznym, napisanym w konwencji komedii realistycznej, akt II jest natomiast aktem symboliczno-wizyjnym, obie te konwencje przeplatają się w akcie trzecim. Utwór ma budowę szopkową. Jest kontynuacją dramatów romantycznych. Przedstawia sytuację duchową narodu, nawiązując m.in. do rzezi galicyjskiej z 1846 r., wskazuje dlaczego Polacy nie potrafią wywalczyć niepodległości. Pisząc "Wesele" Wyspiański inspirował się dramatami Mickiewicza, Fredry i Słowackiego oraz malarstwem Malczewskiego i Maksymiliana Gierymskiego. [lubimyczytac.pl]
Takie większe wesele
Autor:
Tadeusz Nowak
Akcja powieści toczy się w realiach okupacji. Wojna w prymitywnym odczuciu pomylonego pastucha, w oczach kilkunastoletnich chłopców, którzy chcą zdobyć broń, by zabić zło ucieleśnione w hitlerowcach, wreszcie jako straszliwe "nawiedzenie" świata i ludzi - oto próby interpretacji rzeczywistości wojennej w rodzinnej wsi pisarza. Książka Nowaka - w której wstrząsające realia okupacji przepuszczone są przez filtr poetyckiego widzenia i podniesione do rangi wielkiej metafory - wzbogaca literaturę o czasach wojny pozycją na wskroś oryginalną i nieprzeciętną.
