Moje cudowne dzieciństwo w Aleppo

Powieść dla dzieci, którą powinien przeczytać każdy dorosły. <L> Teraz, gdy wszyscy wokół tyle mówią o Syrii, posłuchajmy głosu z samego centrum konfliktu - głosu ośmioletniej Jasminy z Aleppo. <L> Głosu zmęczonego wojną, która trwa już piąty rok. Zdziwionego tą "niebezpieczną zabawą dorosłych", która dosięga dzieci. A przecież to one powinny się bawić na prawdziwych placach zabaw. I grać w piłkę nie o kulach. Głosu przedwcześnie dojrzałego, bo w czasie wojny dorasta się znacznie szybciej, zwłaszcza gdy próbuje się zrozumieć, o czym mówią dorośli, i dorośle odpowiadać na pytania młodszych braci. <L> "Co to są dobranocki?", zapyta Tarik, który w swoim trzyletnim życiu nie przeżył nawet jednego dnia pokoju. <L> "A jak w atlasie zaznacza się wojny?" - takie pytanie mogłoby zadać niejedno syryjskie dziecko... <L> Historie takie jak ta nigdy nie powinny się zdarzyć - a jednak się zdarzają, tu i teraz, tuż obok nas. Tym bardziej ważne, byśmy przeczytali razem z naszymi dziećmi i zapamiętali książkę przejmującą nie mniej niż jej tytuł: "Moje cudowne dzieciństwo w Aleppo".